Płyty należy montować tak, aby kanaliki były ułożone wzdłuż spadu dachu. Otwarte komory poliwęglanu należy zabezpieczyć taśmą paroprzepuszczalną oraz zamknąć profilem U (U6, U10, U16) lub F (F6, F10, F16). Połączenia profili z płytą dodatkowo uszczelnia się silikonem. Do łączenia płyt używa się poliwęglanowych (H6, H10, H16) lub aluminiowych profili łączących. Zaleca się stosowanie wkrętów samowiercących z podkładkami uszczelniającymi (EPDM), z pozostawieniem luzu na rozszerzalność cieplną. Na każdą krokiew należy nakleić uszczelkę dolną SD-12 z klejem (szer. 60 mm), która niweluje “strzelanie” poliwęglanu przy naprężeniu i umożliwia spływ wody do okapu. Stosowanie odpowiednich uszczelek i profili zapewnia szczelność i trwałość konstrukcji, a także jej estetyczny wygląd.

Konstrukcja

Aby zapewnić odpowiednią cyrkulację powietrza i spływ wilgoci, zadaszenie powinno mieć spadek 10%. Krokwie podpierające płyty powinny mieć szerokość 60 mm i być rozmieszczone co 70-105 cm, co zapobiega “obwieszeniu się” materiału i optymalnie wykorzystuje szerokość płyt. Dodatkowo, właściwe rozstawienie krokwi pozwala na równomierne rozłożenie obciążeń, co zwiększa stabilność konstrukcji. Warto również zastosować dodatkowe wzmocnienia w miejscach narażonych na większe obciążenia.

Przy zastosowaniu poliwęglanu litego maksymalny rozstaw krokwi to 70cm. Zalecane są dodatkowe, poprzeczne wsporniki między krokwiami. 

Folia ochronna

Obie strony arkusza pokryte są folią ochronną. Strona odporna na promieniowanie UV posiada specjalne oznaczenia i powinna być skierowana do góry podczas montażu. Przed montażem należy usunąć folię ochronną na odległość 50-70 mm od krawędzi arkusza. Całość folii należy zdjąć dopiero po zakończeniu prac instalacyjnych, aby uniknąć uszkodzeń płyt. Warto pamiętać, że folia ochronna chroni płyty także przed zarysowaniami i zabrudzeniami podczas transportu i instalacji.

Poliwęglan lity jest obustronnie odporny na promieniowanie UV. 

Cięcie i wiercenie

Do cięcia płyt zaleca się użycie piły tarczowej o drobnych zębach lub ostrego noża, płyty lite można ciąć wyrzynarką. Otwory powinny być wiercone na około 1,5x większe niż średnica wkrętów, z kolei w poliwęglanie litym 2x większe. Powinny być one umieszczone co najmniej 30-40 mm od krawędzi arkusza, a po wierceniu odłamki należy usunąć sprężonym powietrzem. Przy cięciu i wierceniu warto zachować szczególną ostrożność, aby nie uszkodzić struktury płyt. Dobrze wykonane cięcie i wiercenie zapewniają lepsze dopasowanie elementów i trwałość połączeń.

Przechowywanie

Płyty poliwęglanowe komorowe i lite powinny być przechowywane na płaskiej, czystej powierzchni w miejscu chronionym przed deszczem oraz bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Warto zabezpieczyć je również przed silnym wiatrem, aby uniknąć ich przewrócenia lub uszkodzenia. Przechowywanie w odpowiednich warunkach zapewni dłuższą trwałość i lepsze właściwości użytkowe materiału.

Czyszczenie poliwęglanu litego

Poliwęglan lity jest materiałem bardzo statycznym. Po montażu należy odczekać 2-3 dni, aby móc czyścić płyty.

Płyty myjemy czystą szmatką z mikrofibry.